ਪਿੰਜਰ ਦੀ ਕੈਦ

ਇਹ ਹੱਡ ਮਾਸ ਦਾ ਪਿੰਜਰ
ਆਜ਼ਾਦ ਹੈ
ਪਰ ਇਸ ਪਿੰਜਰ ਦੀ ਜੂਨ 

ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਕੈਦ ਹੈ 

ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਅਕਸਰ 

ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਦੀ ਹੈ

ਪਰ ਇਸ ਸੰਨਾਟੇ ਦੀ ਛਾਵੇਂ   

ਮੇਰੀ ਜ਼ਬਾਨ ਕੈਦ ਹੈ 

ਇਸ ਜ਼ਬਾਨ ਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ 

ਭਰੀ ਇਹ ਰਾਤ ਹੈ 

ਪਰ ਇਸ ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਸਾਏ ਵਿਚ   

ਮੇਰੀ ਉੱਮੀਦ ਕੈਦ ਹੈ 

 

ਇਸ ਉੱਮੀਦ ਦਾ ਕਦੋਂ ਤੀਕਣ 

ਸਾਡਾ ਸਾਥ ਹੈ 

ਇਸ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ 

ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਕੈਦ ਹੈ 

ਅੱਜ ਰਾਤ

ਪੰਜੇ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਪੋਟੇ ਵੱਡ ਕੇ 

ਲਕੀਰਾਂ ਲਹੂ ਦੀਆਂ ਲਈਆਂ ਵਾਹ

ਇਕੱਲਾ ਮੈਂ ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਰਾਤ ਵਿੱਚ

ਤਨਹਾਈ ਪਰ ਲਈ ਗੁਆਹ 

ਅੱਜ ਰਾਤ ਮੈਂ ਰੋਵਣਾ 

ਅੱਥਰੂ ਨੇ ਲੈਣੇ ਵਹਾ

ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਲਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂ 

ਜੋ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਿਆ

ਦੂਜਾ ਪਿਆਲਾ ਮੇਰੇ ਨਾਂ 

ਜੋ ਰਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਰੁਲ ਗਿਆ 

ਇਕ ਹੋਰ ਪਿਆਲਾ ਉਸ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਨਾਂ 

ਜੋ ਸਹਿੰਦਾ ਸਹਿੰਦਾ ਸਹਾਰ ਗਿਆ 

ਤੇ ਇਕ ਆਖਰੀ ਪਿਆਲਾ ਉਸ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਂ 

ਜਿਸ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਜੱਗ ਆਨਿਆ  

ਜੋ ਇਹ ਮੰਜ਼ਰ ਸਾਰ ਵਿਸਾਰ ਗਿਆ

उस नरगिस की ओर

रो मत
तन्हा हो तो इन्सान हो
ज़िंदा हो तो
तन्हाई के साथ हो

उस फ़ोन के बजने का इंतज़ार कर मत
जो कभी नहीं आता
बर्फ में राह बर्फीले हैं चलने के लिए 
बारिश में राह गीले हैं चलने के लिए

तन्हा है ईख के खेत में चिड़िआ भी
तुम्हे देख रही है
तन्हा है ऊपर बैठा भगवान् भी 
कभी कबार रोता है

तन्हा है पंछी भी
डाली पे जा बैठता है
तन्हा है इंसान जो
सागर का किनारा ढूंढ़ता है

तन्हा है पहाड़ की परछाई भी
दिन में जो एक बार नीचे आती है
तन्हा है बजता हुआ वोह घंटा भी
जो खुद के लिए गूंजता है

ਕਿਸੇ ਦਾ ਆਉਣਾ

ਕਿਸੇ ਦਾ ਆਉਣਾ 

ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ 

ਕਿਓਂਕਿ 

ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ 

ਉਸਦਾ ਕੱਲ ਜੋ ਲੰਘ ਗਿਆ ਹੈ 

ਉਸਦਾ ਅੱਜ ਜੋ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ 

ਤੇ ਉਸਦਾ ਕੱਲ ਜੋ ਲੰਘ ਜਾਵੇਗਾ 

ਕਿਓਂਕਿ 

ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ 

ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗਾਣੀ  

ਕਿਓਂਕਿ 

ਇਸਦਾ ਟੁੱਟਣਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੈ 

ਇਕ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਟੁੱਟਿਆ ਹੋਵੇਗਾ 

ਉਸਦਾ ਦਿੱਲ 

ਜੋ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਇਆ ਹੈ 

ਸ਼ਾਇਦ 

ਕੁੱਝ ਹਵਾ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ 

ਉਸ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਉੱਘੜ ਸਕਦੀਆਂ ਨੇ 

ਤੇ ਜੇ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲ 

ਓਸ ਹਵਾ ਵਾਂਕਨ ਵਹਿ ਸਕਦਾ

ਤਾਂ ਕੋਈ ਇਸਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ