ਤਸਕੀਨ

ਤਸਕੀਨ ਕੋ ਹਮ ਨਾ ਰੋਏਂ ਜੋ ਜ਼ੌਕ਼-ਏ-ਨਜ਼ਰ ਮਿਲੇ 

ਹੂਰਾਨ ਏ ਖੁਲਦ ਮੇਂ ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ ਮਗਰ ਮਿਲੇ 

ਅਪਨੀ ਗਲੀ ਮੇਂ ਮੁਝ ਕੋ ਨਾ ਕਰ ਦਫਨ ਬਾਅਦ ਏ ਕ਼ਤਲ 

ਮੇਰੇ ਪਤੇ ਸੇ ਖਲ੍ਕ਼ ਕੋ ਕਿਊਂ ਤੇਰਾ ਘਰ ਮਿਲੇ 

ਸਾਕੀ ਗ਼ਰੀ ਕੀ ਸ਼ਰਮ ਕਰੋ ਆਜ ਵਰਨਾ ਹਮ 

ਹਰ ਸ਼ਬ ਪੀਆ ਹੀ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਮਯ ਜਿਸ ਕ਼ਦਰ ਮਿਲੇ 

ਤੁਝ ਸੇ ਤੋ ਕੁਛ ਕਲਾਮ ਨਹੀਂ ਲੇਕਿਨ ਐ ਨਦੀਮ 

ਮੇਰਾ ਸਲਾਮ ਕਹੀਓ ਅਗਰ ਨਾਮਾ-ਬਰ ਮਿਲੇ 

ਤੁਮ ਕੋ ਭੀ ਹਮ ਦਿਖਾਏਂ ਕੀ ਮਜਨੂੰ ਨੇ ਕੀਆ ਕਿਆ  

ਫੁਰਸਤ ਕਸ਼ਾਕਸ਼-ਏ-ਗਮ-ਏ-ਪਿਨ੍ਹਾਂ ਸੇ ਗ਼ਰ ਮਿਲੇ 

ਲਾਜ਼ਿਮ ਨਹੀਂ ਕਿ ਖਿਜ਼ਰ ਕੀ ਹਮ ਪੈਰਵੀ  ਕਰੇਂ 

ਜਾਨਾ ਕਿ ਇਕ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਹਮੇਂ ਹਮ-ਸਫ਼ਰ ਮਿਲੇ 

ਐ ਸਾਕੀਨਾਨ -ਏ-ਕੂਚਾ-ਏ-ਦਿਲਦਾਰ ਦੇਖਨਾ

ਤੁਮ ਕੋ ਕਹੀਂ ਜੋ 'ਗ਼ਾਲਿਬ'-ਏ-ਆਸ਼ੁਫ਼ਤਾ-ਸਰ ਮਿਲੇ 

If you have not figured it out by now, I revere Ghalib and his works. Drunkard that he was, he has made more sense to me than any sober person ever has. 

This is a beautiful rendition by Rahat Fateh Ali Khan. You can find other renditions on youtube, the one by Fariha Pervez is pretty good as well. 

I found this poem here and here. Checkout the links if you are interested in urdu poetry.