ਕਈ ਵਾਰ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਪੜਾਵ ਤੇ ਆਕੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਲਿਖਣਾ ਮਸ਼ੱਦਦ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ?
ਜਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨਾਪ ਸ਼ਨਾਪ ਬਕਵਾਸ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਤਾਂ ਉਂਗਲੀਆਂ ਧੜਾਧੜ ਚਲਦਿਆਂ ਹਨ। ਕੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ ਕੇ ਤਕਰੀਬਨ ਪਿੱਛਲੇ 13 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੇ ਮੁੜ ਲਿੱਖਣ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਟਾਈਪ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਪਰ ਕੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਜੁਆਬ ਸਿਰਫ਼ ਐਨਾ ਹੀ ਹੈ? ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ (underwhelming) ਨਿਰਾਸ਼ਜਨਕ ਹੈ। ਵਿਅੰਗਮਈ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਖ਼ਿਆਲ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੰਜਾਬੀ ਅੱਖਰ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ ਪੈ ਰਹੇ।
ਚਲਦਾ।
ਜਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨਾਪ ਸ਼ਨਾਪ ਬਕਵਾਸ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਤਾਂ ਉਂਗਲੀਆਂ ਧੜਾਧੜ ਚਲਦਿਆਂ ਹਨ। ਕੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ ਕੇ ਤਕਰੀਬਨ ਪਿੱਛਲੇ 13 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੇ ਮੁੜ ਲਿੱਖਣ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਟਾਈਪ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਪਰ ਕੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਜੁਆਬ ਸਿਰਫ਼ ਐਨਾ ਹੀ ਹੈ? ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ (underwhelming) ਨਿਰਾਸ਼ਜਨਕ ਹੈ। ਵਿਅੰਗਮਈ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਖ਼ਿਆਲ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੰਜਾਬੀ ਅੱਖਰ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ ਪੈ ਰਹੇ।
ਚਲਦਾ।
